Een op de vijf werkenden in de publieke sector overweegt om de huidige arbeidsrelatie te verbreken. De helft van de ambtenaren maakt zich zorgen over de bezuinigingen in de publieke sector.
Dit blijkt uit een landelijk onderzoek van Driessen HRM Payroll en TNS Nipo onder 400 werknemers in de publieke sector. Doel van het onderzoek was om de stand van zaken omtrent arbeidsrelaties in de publieke sector te peilen nu deze onder druk staan van bezuinigingen, vergrijzing en veranderingen in de arbeidsmarkt.
Meeste ambtenaren tevreden
Ondanks de berichtgeving over stakingen en hoge werkdruk blijkt dat werkenden in de publieke sector over het algemeen toch tevreden zijn over de huidige arbeidsrelatie met de werkgever. 63 procent is tevreden tot zeer tevreden en 27 procent is redelijk tevreden. Slechts 10 procent vindt dat er duidelijk iets mis is met de relatie. Ook is 80 procent tevreden over de balans werk/privé.
Het gaat niet om geld
Hoewel een op de drie ondervraagden ‘meer salaris' als grootste verbeterpunt noemt, blijkt uit het onderzoek dat voor een goede arbeidsrelatie tussen werkgever en werknemer, salaris en ontwikkelingsmogelijkheden een ondergeschikte rol spelen. Zelfs baanzekerheid noemt maar 20 procent van de ondervraagden het belangrijkst in een goede arbeidsrelatie. Maar liefst 60 procent geeft aan dat ‘waardering' een goede arbeidsrelatie maakt of breekt. Met de waardering zit het overigens wel goed, want slechts een kwart van de ondervraagden wil meer waardering.
Bezuinigingsdruk
De bezuinigingsdruk is overal in de publieke sector voelbaar. Met name werkenden boven de 45 jaar nemen de zorgen van de bezuinigingsdruk mee naar huis, met alle negatieve gevolgen voor hun relatie thuis. Bijna de helft van de ondervraagden geeft aan zich wel zorgen te maken, maar neemt die zorgen niet mee naar huis. Opvallend is dat ondanks alle berichtgeving over sombere vooruitzichten, meer dan 20 procent zich helemaal geen zorgen maakt over de bezuinigingen.
Intermediair, 14 maart 2012
Klik hier voor het artikel op de website van Intermediair
Mijn visie
Wat ik vooral opmerkelijk vond aan dit artikel is dat in de publieke sector factoren als salaris, ontwikkelingsmogelijkheden en baanzekerheid minder belangrijk bevonden worden dan waardering van de arbeid voor een goede arbeidsrelatie (60% vindt dit belangrijk). Slechts 25% van de ondervraagden wil meer waardering.
Het feit dat werknemers zich gewaardeerd en speciaal willen voelen en het merendeel dit markeert als het belangrijkste in de arbeidsrelatie, kan verklaard worden met het Hawthorne effect. Dit onderzoek vond plaats in 1933 bij de Hawthorne fabriek van de Amerikaanse Western Electric Company, waar de onderzoekers onderzoek deden naar de effecten van beloning en werkomstandigheden op het functioneren van werknemers. Hieruit bleek dat als er bijvoorbeeld andere belichting kwam in de fabriek, dat de productiviteit van de werknemers omhoog ging. De verklaring hiervan was dat werknemers zich speciaal en gewaardeerd voelden door de aandacht van de onderzoekers en daarom dus de productie omhoog ging.
Ik denk inderdaad dat waardering in het werk het belangrijkst is. Als men geen waardering krijgt voor het werk dat men verricht, dan voelt het werk misschien wel aan als zinloos en rijst de vraag waarom men dit nog doet. Het is van belang te voorkomen dat werknemers zo gaan denken, want dit komt de arbeidsproductiviteit en arbeidsmotivatie niet ten goede. Daarom is het goed om bijvoorbeeld regelmatig (een keer per jaar) een MedewerkersTevredenheidsOnderzoek te houden om te kijken wat er speelt onder het personeel. Verder is het natuurlijk ook verstandig om gesprekken te blijven voeren met de individuele werknemer, zodat men goed op de hoogte blijft van alles en de werknemer zich dus gewaardeerd voelt.
Het feit dat werknemers zich gewaardeerd en speciaal willen voelen en het merendeel dit markeert als het belangrijkste in de arbeidsrelatie, kan verklaard worden met het Hawthorne effect. Dit onderzoek vond plaats in 1933 bij de Hawthorne fabriek van de Amerikaanse Western Electric Company, waar de onderzoekers onderzoek deden naar de effecten van beloning en werkomstandigheden op het functioneren van werknemers. Hieruit bleek dat als er bijvoorbeeld andere belichting kwam in de fabriek, dat de productiviteit van de werknemers omhoog ging. De verklaring hiervan was dat werknemers zich speciaal en gewaardeerd voelden door de aandacht van de onderzoekers en daarom dus de productie omhoog ging.
Ik denk inderdaad dat waardering in het werk het belangrijkst is. Als men geen waardering krijgt voor het werk dat men verricht, dan voelt het werk misschien wel aan als zinloos en rijst de vraag waarom men dit nog doet. Het is van belang te voorkomen dat werknemers zo gaan denken, want dit komt de arbeidsproductiviteit en arbeidsmotivatie niet ten goede. Daarom is het goed om bijvoorbeeld regelmatig (een keer per jaar) een MedewerkersTevredenheidsOnderzoek te houden om te kijken wat er speelt onder het personeel. Verder is het natuurlijk ook verstandig om gesprekken te blijven voeren met de individuele werknemer, zodat men goed op de hoogte blijft van alles en de werknemer zich dus gewaardeerd voelt.
Renske, dit geldt niet alleen voor de publieke sector. Mensen willen gewaardeerd worden als mens. En geld werkt niet motiverend.
BeantwoordenVerwijderen